Weer thuis...

Heerlijk nog een paar dagen gechild op dat wonderschone eiland... Prachtige zonsondergangen, heerlijke cocktails, gezellige stapavondjes met afsluiters in de altijd open supermarkt (met airco en gezellige muziek, die ze speciaal voor ons opzetten, haha), leuke gesprekken met locals, overheerlijke sushi, hele inktvissen, nog meer curry's, lekker zonnetje, maar ook plensbuien en creatieve (volledig mislukte) oplossingen om toch enigszins droog van het een naar het ander te komen :)

Met zijn drieen op een scooter (ze gaan daar met hele gezinnen op zo'n ding en na mijn scooterervaring in Chiang Mai durfde ik zelf rijden op deze achtbaanachtige wegen niet aan) het eiland verkend.

Een Boeddhabeeldje opgehaald voor Marnix, die hem volgens de bareigenaar wel op zijn rug moest doen als hij seks had of alcohol dronk, want dan ziet Boeddha het niet. (de hele bar stond dan ook vol met mannen met een ketting achterstevoren)

En toen was het naar huis komen ineens nog spannend. Ondanks alle beloftes en afspraken reed de bus, die ik móest hebben, toch niet, want het was zondag. Grrrr. Godzijdank was het laagseizoen en kon ik uiteindelijk toch nog mee in een minibus, die halsbrekende toeren uithaalde op de weg naar Bangkok. Als een volleerde Bangkokkenner pakte ik daar de skytrain naar Peggy, met wie ik nog naar een markt en de wereldberoemde MBK (shoppingmall) en nog wat huizen gekeken heb (rare logica hebben die Thai, iedere kamer een badkamer, geen licht in de keuken, en een aparte ruimte, die in Nederland slechts een inloopkast genoemd mag worden, voor de 'maid'.) En prachtige vergezichten (over nog meer hoge gebouwen). Ze gooien gewoon alle bomen om en zetten daar weer een toren neer, met als gevolg dat de lucht, die vol zit met smog, verstikkend is.

Ruim op tijd vertrokken naar het vliegveld en dat was maar goed ook, want het duurde uren om in te checken en door de bureaucratische douane heen te komen, voor de lol was er ook nog een extra narcoticabrigade aanwezig, maar gelukkig had er niemand iets in mijn tas gestopt :)
In het vliegtuig van China airlines gezellig naar een idiote chinese film gekeken, mijn allerlaatste noodles op en toen gearriveerd in een ijskoud Nederland op mijn slippertjes. Vandaag dus naar de sauna om op te warmen en me voor te bereiden op mijn nieuwe job!

Algehele indruk:
Thailand is prachtig.

De Thai lijken heel vriendelijk, maar de helft van de tijd zetten ze je af. Ze hebben veel tegnstrijdigheden, ze kennen ook geen verantwoordelijkheidsgevoel, laat staan plichtsbesef. Ik heb wel een aantal leuke en interessante ontmoetingen gehad met locals. Verhalen over de tsunami, de corruptie, boeddhisme, kinderarbeid, dromen over reizen, opleiding, moeders met kinderen aan de andere kant van het land, verloren honden (geslacht door de Cambodjanen, want die lusten dat zo graag).

Thai kunnen makkelijk de hele dag niets doen en denken al helemaal niet aan morgen...

Ik heb weer geluk gehad, alles is goed gegaan.
Ik ben wel blij dat ik geen popster ben geworden, gek word je soms van iedereen die met je op de foto wil (buiten het grote toeistische gebied).

Het Thaise eten is heerlijk, hoewel ik gisteren lekker spinazie en aardappels heb gegeten.
Het eten van de straat is zeker zo goed als in dure restaurants. Heb maar een paar keer protesterende darmen gehad.

Wat een chaos.

Overal problemen met waterafvoer, hetgeen zorgt voor overstromingen na een paar fikse regenbuien (en die zijn er nogal wat).
Schoenen dus uit als je naar binnen gaat (dat moe voor Boeddha, maar volgens mij is het gewoon een praktische maatregel om de troep buiten te houden).

Wat een verhaal weer.... Maar het is dan ook voorlopig het laatste... Ik ga weer op zoek naar de volgende bestemming...

X Hedy