Kamperen tussen de meren

Hallo allemaal!

Wat een werkelijk schitterende omgeving heeft Bariloche. Stel je Zwitserland voor, maar dan met blauwere meren, overal dieren, weinig mensen en ander type bergen. De wegen slingeren door het landschap heen en na iedere bocht is er weer een ander adembenemend uitzicht.

Afgelopen zondag waren we weer toe aan lichaamsbeweging (na een etentje met te veel overheerlijke Argentijse wijn) (fijn, Ankie drinkt wel wijn, Jesse niet, dus ik had even een wijndrinkmaatje gevonden en daar meteen maar goed gebruik van gemaakt) en zijn dus de Circuito Chico wezen fietsen. Wij zijn Hollanders, dus wij kunnen fietsen, dus wij kregen de goede fietsen (met maar een klein slag in het wiel, wegglijdende banden en doortrappende trappers, maar vooruit).

25 kilometer door het hiervoor genoemde fantastische landschap gefietst, op de meest idyllische plekjes gelunchd en gezwommen (Ankie en Jesse dan, ik vond het maar koud en was helemaal kapot van fietsen, dus moest energie besparen). Toen Ankie en Jesse uit het water kwamen (onder het kippenvel, maar het was toch niet zo koud), bleek dat we nog niet eens op de helft waren. 25 kilometer dus bergje op, bergje af, bergje op, bergje af en weeeeeeeer een bergje op. Hedy ging helemaal en Ankie een beetje stuk. Dat viel effe tegen. Maar gelukkig hebben we het weer gehaald (en hebben we intussen andere mensen uit andere landen, die dus niet zo goed kunnen fietsen en vermoedelijk ook baggerfietsen hadden, ingehaald. Deze waren allemaal gaan lopen. Haha.). Fris en fruitig kwamen weer aan, biertje er in en gezellig in de bus gestaan naar het hostel.

De volgende dag hadden Jesse en ik voor drie dagen een auto gehuurd om te gaan rondrijden en kamperen in de middle of nowhere. We startten alweer met een mazzeltje. We hadden de goedkoopste auto zonder airco en stuurbekrachtiging (nee, die hebben we niet nodig in de bergen) geboekt. Maar die was al bezet en dus kregen we de luxere versie en hebben we gelukkig wel kunnen genieten van de airo en met name de stuurbekrachtiging, die toch wel erg nuttig was.

Door fantastisch omgeving met de ene na de andere verrassing (ik kan het niet goed genoeg benadrukken) naar het dorp met het restaurant van broer van Masima gereden. Iedereen kent haar, ze is de reina van Holland. Helaas was señor Zorreguita ´gone fishing´, zoals het bericht op de deur mededeelde. En dus hebben we ergens anders gegeten met uitzicht op een staking voor ene Pedro. De staking was binnen een half uur over. Wij hoopten dat Pedro iets gehad heeft aan deze staking in een dorp in een praktisch onbevolkte omgeving.

Uiteraard was die staking helemaal niet over en toen we wegreden stonden we meteen stil en bleken de stakers een brug (de enige natuurlijk) bezet te houden. Omdraaien had geen zin en na drie kwartier rustig wachten, konden we weer verder. Hopelijk is Pedro er wijzer van geworden.

Hobbeldebobbel (het leek Bolivia wel) naar een ieniemienie dorp gegaan. Een slaapmatje gescoord (dat was de missie van onze dag, maar die dingen waren nergens te krijgen en nu hadden we er nog maar eentje...), campinkje aan meer gevonden. Tent opgezet (zonder enig onvertogen woord: Goed bezig!!!), restaurantje met geweldige view en heerlijke vis uit meer gevonden. Jesse verslagen met vier op een rij (hij wordt nu echt chagrijnig, omdat ik ook steeds win met toepen, haha.) (hoewel hij de dag erna een inhaalslag gemaakt heeft door mij in te maken met toepen). Matje van campingeigenaar geleend en toen lekker vuurtje gestookt. Ik heb Jesse beloofd om op te scheppen over zijn vuurstookkunsten, dus bij deze. Marshmellows er bij bedacht en de volgende dag weer opgewekt (mwa, die matjes slapen echt niet zo fijn) verder gereden. Weer mooie omgeving, weer mooie camping, iets minder mooi weer. Waaiden bijna weg en hebben tent (die gelukkig droog bleef) aan auto vastgemaakt.

Gisteren wat je noemt moe maar voldaan teruggekomen. Bijgekletst in super hostel (alles is gezamenlijk en het doet denken aan een studentenhuis, maar dan op de tiende verdieping, met een panoramisch uitzicht op meer en bergen).

Vandaag uitrusten (zwaar, zo´n vakantie) en morgen weer naar Buenos Aires, de warmte in. Het is hier namelijk maar 18 graden en we vriezen zowat weg...

Geschreven door Hedy en met de goedkeuring van Jesse verzonden.

Groetjes!