Kerst met Mojito's

26-12

Na het vorige verslag, ging onze reis verder in Trinidad. Een superschattig stadje, bijna aan het strand. Wederom een prachtige Casa met een alleraardigste gastvrouw, die ons meteen bij het ontbijt vertroetelt met overdadig veel lekkernijen als vers fruit, brood, vlees, eieren, koffie, melk, verse vruchtensap en yoghurt. Haar zoon laat ons bij aankomst meteen het stadje zien. Hij regelt een diner in een Paladar op een dakterras. Top!

Trinidad is schitterend en vergeleken bij Havana goed onderhouden (dankzij Unesco-beschermde status). Je waant je in de middeleeuwen door de met keitjes geplaveide straten.

We moeten wel ons best doen om de 'verkopers' van sigaren (die had Johan namelijk al in Havana op de kop getikt) , paardrijtripjes, taxi's, eten, etc van ons af te houden. Het lukt steeds beter om gewoon nors te kijken of hen met een handgebaar weg te sturen. Een enkele keer moeten we echt heel boos worden om van ze af te komen.

Daarom besluiten we hier een dagje het bos in te trekken met enkel een rugzak en elkaar. Heerlijk, wat een rust. De gastvrouw van onze Casa verklaart ons overigens wel voor gek dat wij 18 km gaan lopen.
's Avonds verwent ze ons gelukkig met een heerlijk zelfgekookt diner (nog overdadiger dan het ontbijt). Ook nodigt ze ons uit om de volgende avond de eerste verjaardag van haar nichtje mee te vieren. Het is ook kerstavond. We weten niet of het uit beleefdheid is, of juist bij de kerstgedachte hoort, maar we accepteren de uitnodiging... Hadden we misschien niet moeten doen. De hele familie kijkt ons verlegen en sommigen zelfs schaapachtig aan... We eten ook apart van de 'feestende familie', maar krijgen wel 'champagne'... Na het vertrek van de eerste gasten, gaan wij er ook nog even op uit om te genieten van veel salsa, live muziek en (in de avond niet toeristische) mojito's met veel te veel rum in de plaatselijke Casa de la Musica. Hedy heeft het geweten de volgende dag... ;)

...Wat overigens een heerlijk dagje strand werd! De nodige rust (in meerdere opzichten) en uitzicht op de Caribische zee was ook even nodig na een kleine week met veel stedelijke drukte.

Inmiddels zijn we na wat vertraging in Santa Clara aangekomen. (De bus was om 7 uur vertrokken en wij waren er om half acht. De bus ging ook eens op tijd, haha).
De stad waar Che Guevara nog altijd enorm vereerd wordt, omdat hij hier zijn eerste overwinning op Batista vierde. Veel minder toeristen en nog meer Che-monumenten... Alles ademt Che, hij neemt hier, nog meer dan in de rest van Cuba, de vorm van een heilige aan.

Santa Clara heeft weliswaar betere wegen dan Trinidad, maar hier zijn paard en wagen nog steeds het belangrijkste vervoersmiddel. Af en toe zie je een fietsende taxi of de bekende Amerikaanse slee.

Vanavond staat een lekker diner in onze huidige Casa klaar. We gaan dus opschieten, want we moeten ook onze was nog van het balkon halen.... Jaa, we hebben dit op lokale wijze (met de hand in een wasbakje en uitspoelen onder de douche) vanochtend gedaan. Wasserettes zijn hier onder de gewone bevolking niet te vinden. Wellicht in de 'luxe' hotels, maar dat is niet onze kind of style.

Zoals jullie zien, passen we ons aan de lokale gebruiken en gewoontes aan. Daarom gaan we nu stoppen met 'werk achter een computer', om onszelf te trakteren op een heerlijke cocktail. Het is tenslotte alweer een uur geleden dat we ons laatste biertje op hebben...

Hopelijk hebben jullie ook allemaal heerlijk genoten van de kerstdagen. Waarschijnlijk hebben jullie je warm moeten drinken, terwijl wij vooral drinken om af te koelen, maar dat mag de pret niet drukken...

Op naar oud en nieuw in korte broek ;)

Nog even een paar indrukken:
- De douche is hier wel warm! Yessss!
- Internet op de mobiel lukt zelden
- Internet is schrikbarend traag en duur, dus niet mailen :)
- Als je de Cubanen iets langer kent (je komt bijv 2 keer in een bar oid, zijn ze ineens aardig!)
- opvallend is dat Che vereerd wordt, Fidel ook wel, maar Che is toch echt 'the Man'.
- Aiaiaiaiai, dat spaans moet nog flink geoefend worden.
- Behalve in Havana zijn de wegen best oke en als je heel goed kijkt, zie je zelfs wel eens een wegbewijzering
- En als je je eigen plattegrond mee neemt (Leve lonely planet) kunnen ze zelfs na enig nadenken de casa aangeven :)